- məftunedici
- büyüleyici
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
Azərbaycan-Türkiyə lüğət. 2009.
məftunedici — sif. Öz gözəlliyi ilə məftun edən; valehedici, heyranedici. Məftunedici gözəllik. Məftunedici mənzərə. – Dəli dağ nə qədər haylı küylü, nə qədər vahiməliqorxulu olsa da . . hər bir dağdan məftunedici z. gəlirdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
firibəndə — f. «aldadan, tovlayan» m. məftunedici, cəzbedici … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
canalan — sif. 1. Cəllad, adamöldürən, qaniçən. <Rüstəm:> Bundan sonra mən canalıcı cəllada dönməliyəm… C. C.. //məc. Üzücü, çox əziyyətli. Çox canalan işdir. 2. məc. Füsunkar, məftunedici, dilbər. Dilbilən, bir canalan, bir qəddi şümşad almayım?… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
canalıcı — sif. 1. Cəllad, adamöldürən, qaniçən. <Rüstəm:> Bundan sonra mən canalıcı cəllada dönməliyəm… C. C.. //məc. Üzücü, çox əziyyətli. Çox canalan işdir. 2. məc. Füsunkar, məftunedici, dilbər. Dilbilən, bir canalan, bir qəddi şümşad almayım?… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəllad — is. <ər.> 1. Ölüm hökmünü icra edən adam. <Xan> cəllad çağırıb əmr elədi ki, Alı kişinin boynunu vursun. «Koroğlu». . . Başım cəllad əlində; Dilim səni haraylar. (Bayatı). 2. məc. Qaniçən, qəddar, mərhəmətsiz adam. <Rəhim:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəzbedici — sif. Cəzb edən, cazibədar, cazibəli, məftunedici. Cəzbedici gözəllik. Cəzbedici gözlər. – Gəncliyin əlvan tabloları yenə də öz cəzbedici pərdəsini Hüsaməddinin qarşısında açdı. M. S. O.. <Nil> yetişmiş gözəl bir qız kimi cəzbedici idi. S.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilfirib — sif. və is. <fars.> klas. Məftunedici, valehedici, canalıcı, füsunkar; gözəl. Billah ki, bu dilfirib mənzil; Öylə mənə verdi rahəti dil. F.. <Şeyx Sənan:> O buludlar nə öylə rəngarəng? Bu nə qüdrət, nə dilfirib ahəng? H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilrüba — sif. və is. <fars.> şair. Ürəyi cəlb edən, ürəkçəkən, xoşagələn, məftunedici. <Böyükxanım> gah gah öz özünə dilrüba bir səslə oxuyub ayaqlarını oynadırdı. M. S. O.. . . Azərşəhr, doğrudan da, Azərbaycanın dilrüba bir guşəsidir. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
füsunkar — sif. <fars.> Valehedici, məftunedici, heyranedici, əfsanəvi. Füsunkar mənzərə. – Səmavi tüllərdən əynində köynək; Füsunkar bir gəlin oturmuşdu tək. M. D.. Bahar füsunkar, əfsanəvi gözəlliyilə bizim ellərə gəlirdi. M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
haylı-küylü — bax hay küylü. Dəli dağ nə qədər haylı küylü, nə qədər vahiməliqorxulu olsa da . . hər dağdan daha məftunedici gəlirdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti